Lekkers uit de Tuin

De Tuinen van "Maison Les Filles Tresy" hebben nog een aantal mooie oude appelbomen, kersenbomen en eeuwenoude walnotenbomen. Natuurlijk proberen we daarvan genoeg lekkers te maken om van te genieten alleen of met onze gasten. Dit jaar werd er zelfs een moestuin aangelegd. Dat met de bijdrage van de kindjes van vrienden die stapels Albert Heijn moestuintjes voor mij hadden verzameld. Om zo die in de tuin te kunnen planten. Dat moest natuurlijk beloond worden dus moest ik wel aan de slag om allerlei potjes te vinden om de boel te laten voorkiemen en later te planten. Maar wat was de vreugde groot bij de eerste boterham met tuinkers (dat ging wel heel snel!) en de eerste radijsjes en tomaatjes in de salades. Lekker gecombineerd met de noten van het jaar ervoor. Hoe heerlijk is het toch! De AH wilde zelfs een genomen foto van de radijsjes op instagram gebruiken voor hun eigen reclames. Hoe leuk is dat?

Kersen: Zo maakten we deze zomer van de grote kersenoogst van alles ermee. Eigen kersenlikeur, heerlijke confituren en coulis. De kersen plukte ik samen met een dorpsgenoot met de geleende ladder van familie. Hoog op een klapladder staan is niet echt aan mij besteed maar met elk aan een kant het goed te doen. Met een beetje fantasie besloot ik om ook een aantal dozen kersenroomijs te maken met een vleugje rozemarijn uit de tuin. Heerlijk. De overige drie bakken gingen als cadeautjes mee voor etentjes en naar vrienden. Het is net even wennen maar erg lekker.

Walnoten rapen

Walnoten: Van de walnoten maakten we in juni de beginselen voor een walnotenlikeur.Om die dan tegen de kerst te bottelen. In het najaar verzamelden we manden vol met walnoten. Grote strijd met de roeken, eekhoorns en mijzelf. De buurtgenoten beginnen steeds meer te begrijpen dat onze tuin geen openbare gratis pluktuin is dus lukt het ons steeds beter om zelf ook nog wat oogst te hebben. Als een van de weinigen in de omgeving omdat de meeste walnotenbomen in het voorjaar bevroren bloesem hadden. Maar wij waren aan ijzel ontsprongen gelukkig. Om daarna in de winter voor de kachel avond na avond met de notenkraker de noten te pellen. 

Walnoten cake

Dan konden die gebruikt worden voor de walnotenolie die we jaarlijks laten persen. Opbrengst van 19 kilo gepeld leek me dan ook wel genoeg voor deze ronde. De Grange staat nog vol met manden walnoten. In de hoop dat die er nog zijn in het voorjaar, anders hebben de ratten en de muizen genoeg voor een winterse overleving. Zijn ze rond, dik en traag als poesbeest weer terugkomt om ze op te jagen. De eekhoorn mag de restanten in de tuin opeten. Deze noten gaan dan weer door de cakejes, de walnootbroden en overig lekkers die we thuis daar kunnen maken in de nieuwe keuken. Hoe heerlijk als de warme cakejes uit de over komen met kleine stukjes walnoten, of een heerlijk brood s ochtends aansnijden. 

Walnoten Oostindische Kers pesto

Hmmm Maar ook gecombineerd met de oostindische kers en wat walnotenolie met oude comté kaas maak je een heerlijke pesto voor de pasta's. Ook de vegetarische vrienden hebben iets lekkers nodig aan tafel.

In Nederland laten we de noten persen tot olie in Zoelen. Altijd een gezellige middagje of ochtend. De geuren die zich in de schuur verspreiden als de noten worden verwarmd. Gasten en vrienden nemen graag een flesje mee. Dit jaar bottelen we in 200 ml en 500 ml in een beugelflesje. Gelijk handig om te schenken en staat ook leuk op je keukenblad. 

                                                                                                                            

Appelmoesjes

Appels:
De appels raapte ik jaarlijks aan de eind van de zomer tot ver in het najaar. Maar de bomen hebben echt nu wat aandacht nodig. Dit voorjaar brak de  boom af. De boom was al jaren eerder omgevallen om daarna uit 2 takken 2 nieuwe bomen te laten groeien. Nu waaide met de voorjaarsstormen de middelste om en brak af. Maar deze gaf toch nog dit jaar een grote oogst aan appels. Als gewoonlijk worden daar compotes van gemaakt. Heerlijke grove appelmoes met stukken erin. Soms met kaneel, soms met kardemom en vaak op basis van rietsuiker. Elke gast nam wel een aantal potten mee naar huis. Er is nu al niets meer over van de 60 potten voor de winter hier in Nederland.

Druiven: 

Druif aan balustrade

Langs de balustrade van het huis "Les Filles Tresy" en naast het kleine huisje "La Chambre de la Tante Camille" staan 2 wijndruiven. Ook die zijn al ontzettend oud en geven witte druiven. Bij aanvang van het weer in ere herstellen van het huis kwamen we aan in een totaal overwoekerende entree. De druivenstronk groeide tot ver over de balustrade tegen de muren op. Maar het gaf helemaal geen enkele druif meer. Te groot. Met een oude wijnboer besloot ik dan maar om hem goed te snoeien. Dit tot groot verdriet en ook woede van de Pater Familias die 5 jaar na dato nog steeds elk voorjaar en elk najaar roept dat niemand en zeker niet de idioten die denken dat ze weten wat ze doen en die de druif hebben vermoord er aan mogen komen. En dan doen we ook niet. De Pater familias snoeit nu deze jaarlijks en ik hang de takken op aan de balustrade. En zowaar na een jaar begonnen de druiven terug te komen om de afgelopen jaren prachtige bossen te geven.

Druivensap

Natuurlijk is dat niet de verdienste van de oude wijnboer die deze grondig terug snoeide maar van de Pater Familias zelf. Aangezien de meningen, zoals altijd in Huize Elias, over alles wat met het huis te maken heeft verdeeld zijn. Dit jaar was het te veel om te eten en werd er druivensap van gemaakt. Grappig om te zien net als bij wijn dat de wijnsteen zich vormt op de bodem na een tijdje en dat de smaak zachter word na verloop van tijd.