Walnoten Feestje

Andreas' Kever met walnotenboom erachter in de tuin

Eindelijk is het dan zover, we gaan walnotenolie laten maken. Afgelopen winter heb ik menig avondje voor de tv doorgebracht met de grote IKEA tas vol noten, een doosje voor de schillen en een grote tas voor de gepelde noten. Met mijn paarse notenkraker in de aanslag. De oude noten van 2011 opgemaakt en vermengd met de versere noten van 2012 lukte het om een tas met ruim 10 kilo bij elkaar te pellen.

In Zoelen bij Mobipers had ik dan de gelegenheid gevonden om de olie te laten maken. Na wat mailtjes heen en weer was ik welkom om 25 januari te komen.

Helaas was ik de week ervoor vrij ziek en zag dan ook de datum met angst tegemoet. Stel je voor dat ik nog ziek was, dan moest ik nog langer wachten. Gelukkig ging het die vrijdag voor het eerst wat beter en werd ik vergezeld door Clara. Die had de hele week hard gewerkt acher haar ezel dus moest er ook nodig tussenuit.

Door een sneeuwvol landschap (goddank was al het sneeuw en ijsgeneuzel aan me voorbij gegaan) kwamen we dan aan in Zoelen op een oude boerderij, welke mooi was opgeknapt. De "notenboer"stond ons buiten al op te wachten.



Clara kijkt toe bij de notenpers

noten worden goed ingepakt

In de notenschuur, geheel ingericht met pers en al werden de noten eerst gewogen en daarna door een vermaler gedaan. Al deze kleine stukjes werden dan in een draaiende bak verwarmd. Na een aantal minuten begon het steeds lekkerder te ruiken. Zelfs ik met volle neus kon er wat vlagen van opsnuiven. In mijn beleving duurde het erg lang (maar was ook nog ziek) en na zeker een 15 minuutjes werden de noten in een grote bak met lappen afgedekt en onder de pers gezet. Omdat de pers opbouwt tot bijna 300 bar ging ook dit proces best langzaam. Gelukkig had Clara genoeg te kletsen met de notenboer waardoor ik in een wat afwezige modus kon rondlopen en wachten. 

Maar dan eindelijk is het zover en begint het tuitje te druppelen en steeds meer een regelmatige straal van lichtbruine olie te voorschijn te toveren. Daar kwam mijn eerste olie uit de pers! Joehoe! Bij de vraag wat ik er mee ging doen was het antwoord "weggeven aan vrienden" waarop hij me in volle verbazing aankeek en het duidelijk maar een raar idee vond gezien de kostprijs van alles. Maar ik verzekerde hem dat het weggeven aan hen was die mij zo waanzinnig goed hebben geholpen afgelopen jaren met klussen in Frankrijk voor mij goed was. De rest zou ik verkopen wat hem al een stuk opgeluchter deed kijken. Bij vertrek kregen we van de (noten)boerin nog een blaadje met recepten mee.

 

Uiteindelijk bleef er van een halve IKEA tas vol noten een klein 5 liter kartonnen vacuvin doos over met olie. Deze moet nog twee weken bezinken en dan kan het worden afgegoten in flesjes. Wetende wat het me allemaal aan moeite tijd etc heeft gekost om de noten te rapen, naar NL te brengen, hier in huis te drogen,te pellen etc denk ik Ït better be good"!....

Ik heb nog een volle tas over van noten die nu ook nog allemaal worden gepeld in de hoop dat die ook tot olie zullen worden geperst in een later tijdstip, maar gestaag gestaag......

Het was een leuke belevenis om dit te mogen zien en ik heb naast het bakken van cakejes, taarten en koekjes dus nu ook olie van de walnoten van "Les Filles Tresy" op het menu staan.

Dit jaar (2013) is het plan om al op voorhand met de noten wat te doen en ze onrijp te plukken op 24 juni om er notenlikeur van te maken. De verschillende recepten liggen al klaar dus het is nog even een keuze wat en hoe we dat gaan doen. Ook dit moet nog een tijd liggen (langer dan de olie) en zal dan tegen Kerst klaar zijn.

Kortom iets om naar uit te kijken.......