donderdag 31 mei 2012

Bezoek 3: Hemelvaart en Pinksteren

Driemaal scheepsrecht? Nee toch niet.....

Na een vertraging van 6 maanden bijna nu en de veelvuldige beloftes van de dakdekker blijf ik hoopvol. De belofte was er dat het dak af zou zijn bij mijn aankomst. Helaas was het niet zo. Gelukkig waren wel al de dakpannen ERAF (ruim 3 weken) , was het latwerk en het isolatiemateriaal aangebracht maar veel meer was er niet gebeurt. Na een belletje en wat aandrang kwam hij de volgende dag langs met veel geklaag over de onbetrouwbaarheid van de Franse arbeider. Glimlachend denk ik ja je hebt helemaal gelijk helaas begreep hij niet dat hijzelf misschien juist voor mij de "Franse arbeider die je niet op woord kunt vertrouwen" was.... In een ruim uurtje liggen de dakpannen over het gehele dak, inclusief de "tijdelijk" verwijderde dakramen. Met de plechtige belofte dat het volgende week donderdag zeker af zou zijn want het was nog maar zo weinig vertrekt hij rond de lunch. helaas kwam hij tot na Pinksteren niet meer werken. Kortom ik heb nog steeds geen nieuw dak! Grrrr.....

De timmerman en meubelmaker uit het nabije dorp Frontenay is gelukkig een stuk betrouwbaarder. Deze laat tenminste nog weten dat hij niet vrijdag komt maar volgende dinsdag. Na een kort bezoekje in zijn atelier ben ik erg onder de indruk van de massieve trap en balustrade. Het is allemaal toch een stuk groter dan ik in gedachte had. In de 3 dagen bouwt hij de trap, balustrade en de plinten in in het kamertje. Allemaal nog niet zo makkelijk. De muren lopen niet recht, zijn zelf niet recht en de betonnen vloer is golvend. Met wat extra krachtige Franse vocabulaire die ik redelijk kon thuisbrengen werkt hij rustig door. Het resultaat is prachtig! Er moet nog wat aan worden afgewerkt en alles nog in de olie dan wel verf worden gezet maar dat komt nog. Jammer is dat de dakramen die nog terug moeten worden gezet er precies boven staan. De trap moest dus voor vertrek goed worden afgedekt en afgeplakt zodat er geen stukken rotzooi en dak op vallen.

Aangezien de timmerman zowaar betrouwbaar bleek, het werk op tijd af had en het op de afgesproken tijd kwam plaatsen besloot ik dat hij dan de aangewezen persoon is voor de volgende klussen. Van de 3 aannemers die ik gevraagd had langs te komen komt er geen langs in de week, een komt er mee met de schoorsteenveger en belooft een offerte uit te brengen (welke ik nog steeds niet mocht ontvangen). De timmerman gaat nu voor mij vragen of zijn vrienden die in tuinaanleg doen (terrrassen etc) niet de klus kunnen klaren.

Het gaat om het verwijderen van de stenen trap en het bouwen van een hal muurtje om de deur te vervangen door een raam. De timmerman gaat proberen of het raam en de bijpassende luik niet gemaakt kunnen worden van het hout dat in de schuur ligt en die tot zijn grote schrik aan het wegrotten is en onder de beestjes zit.

De schoorsteenveger bleek ook erg vlotjes te zijn, maar aangezien de schoorsteen de laatste 50 jaar niet meer in gebruik was voldoet hij niet aan de vele rare Franse normen van nu. De schoorsteen bleek in nog prima staat te zijn behalve aan de top. Maar tegenwoordig mag er geen open vuur meer in de schoorsteen zelf zijn maar moet de afvoer via een buis. Elke haard een eigen buis. Goed nieuws is dat de schoorsteen genoeg ruimte heeft voor zowel de afvoer van de kamer als de keuken (helemaal beneden), slechte nieuws is dat het (in mijn ogen) even net "too much" is om nu te doen. Deze klus is niet echt nodig nog en belandt op de lijst van "Choses a Faire" onderaan de lijst.

De smid maakt ook een tripje naar ons toe en rolt eindeloos met zijn ogen als hij het hekwerk ziet voor het huis bij de trap. Deze is zover doorgeroest en al meerdere malen "herstelt". Ook hij vertelt me dat hekwerk aan bepaalde normen nu moet voldoen maar dat hij nog wel het mag "herstellen" in oude staat als de eigenaar dat wil. Dit herstel zal bestaan uit een bijna een geheel nieuw hekwerk . Offerte volgt over een paar weken, meneer is namelijk tot zeker Augustus nog te druk.

Wat rest mij dan in de ruim een week dat ik daar verblijf? De gebruikelijke schoonmaak van het huis, de muren, de kamers, de vloeren en het in de was zetten van een van de vloeren. Na het behang avontuur met Karen besluit ik met het restant eens te kijken of het ook op de oneffen muur lukt. Wat een makkie (nou ja....) helaas te weinig om de muur af te maken. De muur boven dan maar in retro behang. Dat bleek achteraf niet zo een succes. Op zich prima maar met de muur knalgeel geverfd werd het als geheel too much met het klassieke behang van beneden. Ach het hield me bezig..... Trial and Error weer.

Kleine dankbare klusjes als totaal versleten en oude lampenkapjes vervangen (en de oude vooral NIET weggooien!) , de eindeloze onkruid in de tuin bijwerken helpen om de week te vullen. De grond is, na een hevige onweer die zeker 2 dagen, dag en nacht aanhield, een stuk losser en ik maak gebruik om de ongevallen bamboe bij te snijden en te verwerken tot (hopelijk) een waslijn.Helaas heeft al dat geklus wel zijn tol geƫist; mijn "Bennie-laarsjes" zijn beide gescheurd......

De week heb ik geheel alleen daar doorgebracht en dat was prima. Bennie moest helaas het eerste weekend afhaken ivm een ontstoken enkel en Terence was ook ziek. Zo alleen zijn is eigenlijk best lekker. Je onthaast dan prima, doet klussen op jouw tempo en hoeft eigenlijk nergens rekening mee te houden. Toch is het wel zo leuk om daar met vrienden te zijn, daar knappen we het tenslotte ook voor op.

Volgend bezoek; dak af?

woensdag 2 mei 2012

Tweede bezoek 2012

"Koninginnedag-weekend", een uitstekende tijd om zonder teveel vrij te nemen eens te gaan kijken hoe het er voorstaat met de werkzaamheden in Passenans. Ik haal Karen op in Deventer waar ik een nachtje logeer in een van de oudste panden in de stad. De volgende dag komen we aan in Passenans. En oeps? Nee de dakdekker is nog steeds niet begonnen, het begint nu wel een beetje erg vervelend te worden dus bellen we de goede man toch maar weer eens op. Misschien dat ze in Frankrijk een andere soort kalender bijhouden? De plechtige belofte volgt dat hij komt (nadat ik hem de volgende dag weer heb gebeld). Met een kopje koffie, vele malen excuus zijnerzijds en sceptisch gelach mijnerzijds is de belofte er dat hij maandag de stellingen gaat bouwen, woensdag het dak eraf haalt en dan donderdag begint met het opbouwen. Het is meer dan zeker dat het de 17de mei klaar zal zijn. We houden moed (wat kunnen we anders...)

Terence is de avond tevoren ook aangekomen samen met zijn model Janneke. Zij gaan het weekend, in en om het huis, foto's maken voor het project "Dinner for One". Janneke heeft wat ontberingen moeten doorstaan tussen de dode vliegen van de zolder en de vochtige kelders in een zomer- of galajurk. Maar het resultaat is vast prachtig! 

Karen en ik houden zich bezig met het appartementje. We schilderen de bovenste 2 schuine plafonds in zandkleur, de toilet in roze en behangen de buitenkant ervan met een printje uit de collectie van Eijffinger "Une Petit Bisou de Madame Pitou". Wat is er nou meer passender dan dat; een Hollands behangetje met Franse inspiratie. Voor ons beide was het de eerste keer met smartpapier en motieven. Op een schots en scheve muur die ook nog niet eens glad is, is het een uitdaging. Maar deze hebben we (vinden we vooral zelf!) goed volbracht! We zijn blij met het resultaat. De Franse familie komt de volgende dag ook langs en is vol bewondering(goed teken of beleefdheid?).

En natuurlijk kan een verblijf niet zonder een vuurtje en maken Karen en ik een kick-ass vuur onder het genot van een wijntje, broodje en Franse kaasjes. Het is goed vertoeven. In de nacht begint het zo mega te stormen dat ik toch in mijn "bennie-laarsjes" even de tuin inga om te kijken of het vuur niet weer aanwakkert, maar alles is onder controle. In de ochtend breekt het onweer en de storm pas goed los. Het regent in mijn appartement die precies op de wind staat tot naar binnen, de vuilnisbakken waaien over de weg en ik voel me geheel niet geroepen de auto in te stappen om brood te halen. Mijn gasten hebben nergens last van gehad en geloven me niet eens dat het zo stormde. Zo zie je maar weer wat een stevig huis het is.

Maandag komt de dakdekker, na weer een belletje mijnerzijds, dan eindelijk de stellage om het appartement opbouwen. Stap 1 is gezet! Nu maar hopen dat hij ook daadwerkelijk gaat beginnen. Ik ga even nog bij mijn tante langs die 81 is geworden met taartjes en chocolaatjes en eenmaal terug besluiten Karen en ik dat we naar huis gaan. We kunnen niets meer doen nu. 

Volgend bezoek met Hemelvaart en Pinksteren. Dan is het dak af (....), komt de meubelmaker de trap plaatsen en de balustrades en komt eindelijk het einde in zicht voor het eerste gedeelte van de verbouwing van het appartement. Volgende uitdaging het plannen/maken van een douche en keuken in de vochtige kelder.