Afsluitend weekend 2014.

Terwijl het zuiden van Frankrijk al een hele tijd af en aan geteisterd wordt door noodweer lijkt het alsof wij in de Jura elke keer er weer aan ontsnappen. Van de vele bezoekjes dit jaar had ik voornamelijk mooi weer en volop zon. Een weekendje hadden we hevige regenbui (waardoor we het lekkende dak en dakramen konden constateren) maar voor de rest: subliem weer!

Heerlijk uitzicht met zon op de tuin

Ook het laatste weekend naar Passenans werd er noodweer voorspeld maar ik kwam midden in de nacht aan en het was niet eens zo erg koud. De volgende dag werd ik wakker met een stralende zon. Joepie! De komende 3 dagen liep ik in joggingbroek, t-shirt (wel een dikke sjaal om en warme sokken in de laarzen) rond in de tuin en was werkzaam op de veranda. Tussen 10:00-17:00 was het weer zonnig, aangenaam. Na 17:00 als de zon ondergaat is het ineens herfst. Het is donker en doodstil in de straten.

Het huis zelf overdag was een stuk frisser dan buiten, reden te meer om zoveel mogelijk tijd buiten door te brengen. De tuin achter kreeg in het fruit-perkje nog 2 gekregen aalbessenstruiken erbij en nog 1 framboos. Nu het weer (1 week later) een stuk kouder is en de nachtvorst ook al is aangebroken, was het mooi op tijd. Volgend voorjaar zullen we zien of ze het hebben gered. 

Laagje grondverf

Omdat ik weer een super schuurmachine kon lenen gebruikte ik mijn tijd om de bijzet tafeltjes die ik de afgelopen tijd van familie kreeg allemaal te schuren en in de grondverf te zetten. Volgend voorjaar weer een mooie klus om die in de lak te zetten. 

De trap en de balustrade die vorige keer al een laagje lak kregen (over de beits heen!) hielden zich goed maar er zaten duidelijk vlekken in. Dus ook die kreeg een opschuurbeurtje en nog een laagje lak. Maar omdat ik de hele dag toch heen en weer moet lopen stootte ik zowel de trap aan als dat ik de balustrade wel een beet pakte. Resultaat: ik weet nu dat lak dus niet heel snel droogt en er zitten overal weer plekjes in. Hmm ook maar uitstellen tot volgend voorjaar dan.

Toiletdeur na 1,5 dag ploeteren

De oude toiletdeur die zijn oude functie niet meer vervult had de laatste 4 jaar dienst gedaan als een soort luik om het trappegat te dichten. Nu we daar een trap hebben bleef hij beetje zielig in de kamer staan. Omdat ik toch graag alles wil hergebruiken en het zonde vind om het weg te doen moest ik iets verzinnen. Vorige bezoek bedacht ik me al dat het misschien kon fungeren als achterwand in de keuken. Deze is voorzien van een gipsen voorzetwandje, niet ideaal dus om van alles op de hangen. Ook al verzekerde de stukadoor dat het geen enkel probleem was zolang ik maar de juiste pluggen gebruikte. 

"eindresultaat" na 2,5 dagen

De deur wilde ik dan "even" opfrissen dus gaf het een grondig wasbeurtje. Dat alleen al maakte een wereld van verschil maar was nog niet genoeg. Dan maar even bij-schuren om eventueel te verven? Ook dat bleek niet voldoende. Dan maar de verf eraf halen. Dus kwam de brander er aan te pas. Aangezien het nogal oude verf was (zeker 80 jaar oud) veranderde het in een soort stofverf en een of andere korrelige grijze pasta. Weer schuren, zelfs nog een afbijtmiddel erover en weer schuren. Al met al na 2,5 dag intensief werken is het resultaat niet denderend maar zeker goed genoeg om al een "vintage-look" te functioneren straks als achterwand in de keuken.

Een hele verre neef Tresy (Daniel) druk aan het stoken

Het najaar is ook de tijd dat er gestookt wordt in het dorp. De oude(re) wijnboeren komen dan om "la gout" te maken. Een weekend lang (voorheen weken lang) werd er nu sterke drank gemaakt. Dit is nog best een happening per familie. Laat nou net een van mijn verre achterneven dat weekend aan de slag te gaan. Omdat het naast mijn huisje is waar ik aan het werk was zag ik ze aan en af komen. Vrienden en familie komen voor zoiets over om "mee te helpen". Wat voornamelijk bestaat uit veel gekletst, drinken en eten. Omdat er voor elke liter natuurlijk belasting moet worden betaald is het al een eeuwenoude (letterlijk!) traditie dat ze de alcohol verstoppen bij mij ergens op het terrein (kan natuurlijk niet zeggen waar!). Dit om dan bij een controle iets minder te hoeven afdragen. Mijn verre achterneef kwam me even toestemming vragen. En als dank kreeg ik een mooie fles MacVin ervoor terug. Goed verdiend lijkt mij. 

De oude ketel die ook al sinds mensenheugenis zijn dienst doet bleek bij het opstarten toch te lekken. Dit gaf wel even wat stress bij de bejaarde boertjes. Al met al was het toch soort van provisorisch herstelt en kon het het weekend toch gewoon zijn werk doen.

Opgelapte ketel

Gedurende mijn korte pauzes van het schuren, wassen en afbeitsen kwam ik even bijpraten met de buurtjes aldaar. De pauzes werden steeds langer en langer. Het was ook gewoon heerlijk om met de bejaarde boertjes aldaar oude verhalen te horen over de tijd van mijn opa, over het stropen, over op jacht gaan en over de tantes die destijds in mijn huisje woonden. Alles natuurlijk onder het genot van een glaasje "cremant" (zelf gemaakte bubbels) en een glaasje "macvin". 

Beetje sfeer in de keuken

Het hout welke ik mee had gekregen vanuit Nederland bleek toch niet genoeg te zijn voor een heel weekend. Na 1,5 dag was het allemaal weer op. Omdat ik het toch een beetje warm moest houden ging ik op sprokkeltocht; de tuin in. Daar verzamelde ik allemaal kleine dode takjes van de grond. De grond was nog bezaaid met bladeren met eronder ruim 100 kilo walnoten. Ik kon het niet opbrengen om die nog allemaal te gaan rapen. Maar elke dag een mand vol blaadjes, takjes branden goed. Warm hield ik het zo wel.
Kan niet vaak genoeg zeggen hoe blij ik ben met hoever we zijn gekomen in het appartementje. Inzet van vrienden en hun steun en hulp waren de stimulans. We hebben best veel tegenslagen gehad en ik heb zeker niet altijd de meest esthetische keuzes gemaakt. Maar het werkt en het wordt steeds beter. 

Volgend jaar staat het leefbaar maken van de achtertuin op mijn lijstje en het overtuigen van de pater familias dat de badkamer echt echt zo niet meer kan.