De kerk van Passenans, toen en nu.

Passenans, het dorp waar Les Filles Tresy gevestigd is.

Passenans is een gemeente in het Fransedepartement Jura (regio Franche-Comté en telt ca. 364 inwoners. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Lons le Saunier. De oppervlakte van Passenans bedraagt 4,9 km², de bevolkingsdichtheid is ca 74 inwoners per km².

In de loop der tijd is er weinig echt verandert. Alleen de laatste jaren zijn er meerdere huizen bijgekomen en worden de oude vervallen huizen opgeknapt. Dat laatste is zo fijn omdat je dan echt kan genieten en kan zien hoe het er vroeger wel eens kon hebben uitgezien. Vers geverfde luiken, opgeknapte daken en herstelde muren.

Rechtsboven de kerk waar we vanuit de tuin achter uitzicht op hebben zoals die er nu bijstaat. Elk half uur slaat de klok zodat we altijd weten hoe laat het is. Op internet vond ik een aantal oude foto's van dezelfde kerk waar je ziet dat er aan de omgeving weinig is verandert. Deze nu hier links. Alsof de tijd heeft stilgestaan!!  Maar de klok niet... De wijzerplaat van de klok is een aantal jaren geleden vernieuwd en de oude hebben 2 oudere dames "gered" en laten bevestigen op een van hun huizen op het hoekje van de straat. Zo hebben ze daaR nu een grote wijzerplaat die het straatbeeld aardig opknapt. En het huisje een prachtige charme geeft.

De hele straat is onder handen genomen. Het wegdek is vervangen en een van de meest vervallen schuurtjes op de hoek wordt nu verbouwd tot een prachtig woonhuis. Vol bewondering heb ik met Pasen gekeken hoe het dak daar werd gebouwd met prachtige koperen afvoeren.

Wat is er gebeurd in 2010-2011?

Er komt een moment in je leven dat je eens moet nadenken hoe het nou verder moet. En dat je zelf actie moet ondernemen en niet blijven afwachten. Soms is het tijd om zelf de touwtjes (in dit geval het gereedschap) in handen te nemen. Ons familiehuis in Frankrijk is de laatste jaren zwaar aan het vervallen. Ondanks alle goede zorgen die mijn vader er aan probeert te besteden. Het huis is erg oud en mijn overgrootoma Alice Mottet woonde daar al als kind. Mijn ouders hebben het gekocht uit de familie begin jaren '70. Het huis was toen al tientallen jaren onbewoond. Vele vakanties brachten we daar door. Oma en Opa woonden paar dorpen verderop. Na het overlijden van mijn moeder bleef het huis in dezelfde staat. Niets mocht er echt verandert worden. Dat wat er was bleef hetzelfde. Helaas vervalt het in ruim 20 jaar dan wel. Van mijn vader kreeg ik mijn eigen gedeelte, welke mijn moeder me al eens had toegezegd. Het kleine aanbouwsel aan het huis. Hier mocht ik zelf aan de slag! 

Met een stel duik- en skatevrienden ben ik begonnen. Langzaam. Eerst het huis waar gewoon gewoond moest worden schoongemaakt en opgeruimd. Kruiwagens vol stof en afval! Twee slaapkamers zijn nu schoon, bewoonbaar en netjes. Dat zijn de logeerkamers voor de gasten die komen klussen. De rest kampeert in de tuin (stuk luxer :) )

De aanbouw is in de familie bekend al "L'annexe" of "La Petite Chambre de la tante Camille". Dat laatste klinkt toch zoveel romantischer en franser? Dat wordt dus de naam die ik het appartementje ga geven. Het moet worden omgetoverd worden in een woonkamer/slaapkamer en een keuken met douche.

In 2010 hebben we een vloer gelegd, de muren geschilderd en behandeld. Maar het nieuwe dak bleek toch niet zo waterdicht te zijn als gedacht. eerst dachten we dat het kwam omdat de muren nog vochtig zijn. De Franse manier van bouwen is nu eenmaal een beetje "anders". We hielden stug vol en hielden ons bezig met het"grote huis"om die bewoonbaar te maken tijdens ons verblijf. Tenslotte willen je klussende gasten ook ergens schoon slapen en kunnen douchen.

In 2011, tijdens een fikse regenbui werd duidelijk dat het niet de muren waren die vochtig zijn en zo kringen maakten op het pas geverfde gedeelte, maar dat gewoon een lekkend dak de oorzaak was. Tegenslag 1. Dan maar op zoek naar een dakdekker. Die was snel gevonden. Door een trauma van het in dienst hebben van Franse aannemers (ander verhaal) is de angst best groot om zomaar iemand aan te spreken. Eerst wat onderzoek doen dus. Ik ben langs een aantal huizen geweest waar deze man bezig is geweest. De mensen zijn tevreden, de daken zien er goed uit en hij blijkt netjes en op tijd te werken. We nemen de proef op de som. Hij komt dezelfde avond langs om een eerste blik te werpen. Vol ongeloof kijkt hij naar wat er is gedaan! Binnen paar dagen komt hij weer met een offerte en de belofte dat het in november 2011 klaar zal zijn. hahaah not dus! Hij heeft eerst een ongeluk gehad en daarna werkt hij alleen. Een ander dak loopt ernstige vertraging op. Kortom Pasen 2012 is hij nog niet begonnen en ik heb er een lek bij. Maar de plechtige belofte is er dat hij eind april zeker gaat beginnen. We hopen op het beste dan maar. Het blijft Frankrijk en ach....

wat is het plan?

"la Petite Chambre de la Tante Camille" dusdanig verbouwen dat het een zelfstandige eenheid wordt welke kan worden verhuurd of gebruikt kan worden voor gasten. Dan langzamerhand de rest aanpakken en "Maison Les Filles Tresy" klaarmaken voor eventueel verhuur. Herfst 2012 hebben we onze eerste echte try-out van wat we echt willen doen. Een locatie zijn voor het houden van creatieve workshops.

Via deze blog kan je onze avonturen dus volgen vanaf nu.... Af en toe plaats ik nog een terugblik met foto's ook.

Dit alles had niet gekund zonder de hulp van vrienden en steun van familie.
Mijn vriendinnen Karen en Clara die veel op me ingepraat hebben er iets mee te gaan doen en ook daadwerkelijk eens de stap te maken. Mijn vrienden Andreas, Terence en Bennie die de eerste grote stappen hebben gezet om te laten zien hoe het kan worden (vloer, deur en toilet gebouwd) en alle anderen die af en aan langskomen om de chillen in de tuin en hand en spandiensten te verlenen in ruil voor "onderdak".  

Onze eerste bezoek in 2012

Bijna Pasen en we maken ons op om naar Frankrijk te gaan. Het weer was de afgelopen weken prachtig en we hopen om mooi weer ook dan als we er zijn. Helaas de weersvoorspellingen zijn somber.... gelukkig valt het gedurende ons verblijf allemaal mee. 's Ochtends mist, overdag zon en ' s nachts regen. Prima!

Woensdag met een halfvolle auto van Amsterdam op weg naar Sittard waar ik Terence ophaal. Samen gaan we de Pasen doorbrengen in Passenans. Het huis is de hele winter afgesloten geweest en we moeten water en licht weer aansluiten. Altijd een verrassing om te zien dat de winter geen schade aan het uitgebreide wirwar van leidingen heeft veroorzaakt. 

Door een ongeluk op de Peage, waardoor we zowaar 2 uur stilstaan is de reis iets langer dan gepland. Al met al zijn we ruim voor donker aangekomen. Licht aangesloten zonder problemen en dan het water.......... Oh help! De badkamer loopt flink over (elke jaar weer een feestje). De leidingen van de douche blijken in de ingemetselde douchebak gewoon los aan elkaar te hangen. Afsluiten dus! In de kelder blijkt het plafond in de loop der jaren totaal verzadigd te zijn en lekt het nog 3 dagen na. Een klus voor de zomer!

Sommige bomen in de voortuin staan in bloei; de pruimen en de kersenboom. De appel en  perenbomen laten nog geen bloesem zien. Wat zal de oogst worden dit jaar?

 

Een van mijn eerste projecten is mijn kleine plantenperkje voor het appartementje. In 2010 kreeg ik van Andreas een mini "Blauwe Regen" die nu is uitgegroeid tot ruim 1 meter hoog en zowaar een aantal knopjes heeft. Om deze gezelschap te geven plant ik 12 lavendelplantjes. 

In de paar dagen tijd dat we er zijn nemen we de plannen door voor de workshops die we gaan plannen, maken we het huis schoon en maken afspraken met verschillende Franse aannemers. Dat laatste is en blijft altijd een bron van hoofdpijn. De dakdekker die plechtig had belooft al in november 2011 klaar te zijn moet nog steeds beginnen. Maar na een belletje is de plechtige belofte gedaan dat hij over ongeveer 2 weken gaat beginnen. Laten we hopen, het dak is er wel aan toe. Het lekt niet alleen aan de ene kant maar nu ook aan de andere kant. Hierdoor liggen de overige plannen voor het verven etc stil tot hij klaar is. De timmerman komt wonderbaarlijk op de afgesproken dag en precies op tijd langs. Hij neemt de maten op en in mijn gebrekkige Frans en zijn geduld lukt het me om duidelijk te maken wat ik gedaan wil hebben. Het gebruik van internet blijkt ook hier weer een uitkomst. Aan de hand van foto's kan ik hem uitleggen wat ik wil en via de mails tuur ik hem alles op als "handleiding". Als het goed is ligt de offerte over een week in mijn mailbox (.....) en is het werk klaar met Hemelvaart (.....). 

Terence klust voor ons de tegels in de nieuwe toilet in "La Petite Chambre de la Tante Camille". Dit moet uiteindelijk een leuke studio worden voor de verhuur en voor onze logees. De toilet en de wasbak worden ook aangesloten en de oude antieke spiegel opgehangen. Gelukkig blijft er nog tijd over voor Terence om te doen waar hij voor kwam. Rondslenterend in en rond het huis gaat hij op zoek naar goede locaties voor zijn foto-project " Dinner for One". Meer hierover op zijn website waar je meer over hem en zijn foto's vindt. Tevens gebruiken we dit weekend voor het plannen van de "Creative Workshop" welke bij ons zal plaatsvinden van 7-13 oktober 2012

Eenmaal terug in Nederland lukt het me een aannemer (macon) in de buurt te vinden die online te bereiken is. Ook hem schrijf ik een mail met begeleidende foto's om de oude deur te vervangen door een raam en een muurtje met een bankje ervoor. Dat bankje dan gemaakt uit de stenen oude traponderdelen. Kortom wordt vervolgd......

Ons volgend bezoek eind April 2012... met een waslijst aan kleine klusjes.