zaterdag 29 augustus 2015

Zomervakantie (deel 2)

Ze zijn aangekomen!
Deze zomer mocht ik toch wat vaker richting Frankrijk. Dat dat niet altijd vlekkeloos ging is nu wel duidelijk. Hoe vaak kun je toch pech hebben met een auto. Maar elke keer als ik dan aangekomen ben is het zo weer vergeten. Gelukkig hadden mijn twee (ex) collegaatjes een betere trip. Heerlijk toch met de cabrio naar Frankrijk te mogen afdalen. Deze vakantie is met hen de afsluiting van onze tijd samen bij onze gemeenschappelijke werkgever. Zij gaan hun pad vervolgen elders en ik ga binnenkort weer terug.

Na het kappen van hout is het tijd voor een drankje


Bij aankomst was de pater familias een kick ass groot vuur aan het stoken. De hitte was op meters afstand te voelen. Vuurtjes worden soort van getolereerd maar met de intense droogte die er al weken heerste en de spanwijdte van dit vuur was het toch niet echt de beste keuze die gemaakt kon worden. Maar vuur is altijd wel een leuke bezigheid en ik moet zeggen ik heb me er ook "schuldig" aan gemaakt tijdens mijn verblijf. Elk verblijf werken we aan de nodige napretvuurtjes samen met onze gasten. Zeker als dit onder genot gaat van een drankje. Al moet ik zeggen, voor mijn verdediging, dat het voor mijn vuurtjes onwijs hard had geregend en ik toch het snoeiafval met beleid van de beide tuinen moest verwerken. Tsja logisch toch? 


inschrijven voor het kanovaren


In de eerste week kreeg ik bezoek van mijn buddies die als het zo uitkomt gewoon heerlijk komen aanschuiven. En heel gezellig twee van mijn oud collegaatjes. Na jaren op het werk verteld te hebben van mijn "Franse beslommeringen" kwamen ze nu voor ze beide weer aan de slag gaan logeren. Een week van chilled rondhangen , uitstapjes maken en voor mij nieuwe dingen doen in de omgeving. Met de MG cabrio, altijd leuk. Zo hebben we een middag in de rivier kano gevaren en gezwommen. Dat is zeker voor herhaling vatbaar!
Met Irene en Charlotte de heg bijwerken

De logeerweek werd afgesloten met onze deelname aan het jaarlijkse "Jeu de Petanque" concours die in ons dorp altijd op de 15 augustus word gehouden. Dit jaar was de 60ste keer en dat moest monumentaal worden. Ze hadden teams uit het buitenland aangetrokken; de wereldkampioen Tunesië en de voormalige uit Madagaskar. Het systeem was ook aangepast en elke team zou 5 wedstrijden spelen tot 13 punten of niet langer dan 1 uur. De avond zou dan worden afgesloten met de kwart finales en de volgende dag waren de halve en de finale zelf. Theoretisch klonk het prachtig. Helaas bleek het computer systeem totaal te falen en was er geen back-up plan. op het moment dat we allang op de velden moesten staan werd er besloten om handmatig alle teams in te delen en dan maar telefonisch alles heen en weer van de velden door te geven. Complete chaos. Op zulke momenten schaam je je als "toerist" toch echt voor de Franse mensen. Vele deelnemers gingen zo te keer tegen die arme vrijwilligers, die zo hun best deden om het allemaal nog te regelen. Echt schaamteloos!

de 2 Triplettes Hollandais wachten op onze beurt
Maar de beide "triplettes Hollandais" hebben zich wel uitermate goed vermaakt. We mochten spelen en werden veelal finaal ingemaakt. Al moet ik zeggen dat het ene team toch echt 2 x heeft gewonnen (hun tegenstanders kwamen niet meer opdagen). Tussendoor dronken we met iedereen wijntjes en werd de taalbarrière steeds kleiner. De volgende dag moest de gasten allemaal weer naar Nederland en kon ik beginnen met de wasjes en het kijken naar de finale. Oh oh oh wat was het spannend. In de kwart finale werden de Tunesiërs verslagen. Die waren niet echt blij en vertrokken dan ook niet veel later richting het zuiden. De 2 halve finales werden gespeeld naast mijn huis zodat ik vanaf de veranda goed zich had op de velden. De finale zelf werd uiteindelijk tussen Madagaskar en een team geleid door Serge Simon. Deze is opgegroeid hier in het dorp en traint sinds een jaar de lokale jeugd in de geheimen van Petanque. Laat hij nou met zijn team gewoon winnen. Wat een feestje wat een vreugde.  Mooie afronding van een mooie week.


 
Een van de eendjes van mijn franse (achter)nicht

In die week vloeide de wijnen ook rijkelijk. Maar dat moet toch ook wel. De tweede week was om echt nu bij te komen en met familie door te brengen. Afgelopen half jaar is best zwaar geweest voor zowel mij als de rest en een beetje "oplaadtijd voor onszelf" hadden we echt nodig. 

De zomer is voorbij, de 3x2 weken verblijf ook. Het huis heeft dit jaar ondanks mijn vele aanwezigheid weinig aandacht gehad voor opknapbeurtjes. Een deurtje hier en daar geverfd, wat schoongemaakt, wat opgehangen maar meer niet. 2015 was niet het jaar tot nu toe om klusprojecten te doen. Soms moet je even stoppen, rondkijken, opladen en nadenken. Volgend jaar zal de tuin gedaan worden. Het onkruid, de bramen, het zevenblad mogen nog even genieten en dan is het hopelijk klaar. Een kwart van de tuin zal dan een terras worden en vanuit daar pakken we de rest wel aan. Stapje voor stapje, net als ikzelf.
Wijngaarden van Passenans


Op naar de herfst, naar de notenoogst, naar het stoken van de MACVIN en naar het zitten bij de kachel met een boek. Ik zie alweer uit naar de volgende reis.....

Zo mooi is nu de Jura toch...
En ik kan nog nagenieten van de zomer met mijn nu ingelijste verjaardagscadeau van mijn gasten van de maand juli. Deze hangt nu bij mij in de woonkamer in Amsterdam.

Cabrio en de koeien van Bernard


 
"En famille" in de tuin onder de notenboom







zondag 2 augustus 2015

De zomer is begonnen! (deel 1 van de vakantie's)

Tuinset onder de notenboom
Nederland deed best beetje raar met het weer maar al met al was het best te doen tot mijn vertrek. Mijn verbazing was dan ook groot dat tijdens ons verblijf waar we met een wekenlange hittegolf te maken hadden er in Nederland meer een herfstweer heerste dan zon.  De maand juli was heerlijk, genoten van eindelijk eens "niks" doen. Mijn to-do list voor dit jaar heb ik maar weggegooid en besloten door omstandigheden gewoon te genieten van wat er wel klaar is. Natuurlijk heeft het er me niet van weerhouden om plannen te maken en offertes aan te vragen. De volgende klus wil ik namelijk uitbesteden : de badkamer. Maar dat wordt nog een veldslag met de pater familias die daar blijkbaar geen nut in ziet.
Nieuwe drukverdeler voor het water


De heenreis was een ware hel. Ik stond vanaf Utrecht al in de file en de alternatieve routes liepen ook snel vol door ongelukken, vertragingen, wegopbrekingen en ander geneuzel. Na pas uren eindelijk bij Antwerpen te zijn aangekomen besloot ik maar om naar mijn tante te rijden in Arras ipv naar de Jura. Maar voor deze rit van nog geen 400 km deed ik uiteindelijk dus bijna 10 uur over. Arghhh! Want niet alleen de vertragingen waren hiervan de oorzaak maar ongeveer 40 km voor aankomst wilde mijn voituurtje toch iets sneller tanken ineens. In no time veranderde de aangekondigde "u hebt nog 100 km" in " u hebt nog 30 km" . Leuk over een afstand van 2 km! Maar ik moet toch doorrijden tot de 1ste tankstation. Die was na 10 km gevonden.
Mijn voiture veilig thuis
Oef! Maar dat bleek toch anders te verlopen. Na het tanken wilde de auto niet meer starten. Zucht, waarom ben ik  überhaupt verbaasd eigenlijk. Deze auto heeft tot nu toe alleen maar kuren gehad. Dus dan maar een "depanneur" bellen. Eerste vraag " heeft u wel diesel getankt" Ehh duh jah? Tweede opmerking " maar mevrouw u heeft een lege tank". Ehh pardon? Nee hoor ik heb bijna 60 liter getankt. Nee hoor uw meter staat op 0. Nou lang verhaal kort, beetje schudden met de auto, heen en weer rollen en ineens schiet de pomp los, de meter schiet omhoog en de auto start. En dat is dan 185 euro. Merci. Gelukkig is het nog maar even naar Arras en wacht daar mij een lekker maaltje, goed gezelschap en een heerlijk bed. Ik besloot om het gehele weekend daar te blijven en reed zondag op gemak een stuk vlotter en uitgeruster door naar de Jura. Alle mijn "zen" sessies helpen me door de situatie heen.


de schuurtuin levert heel veel bramen op
Daar eindelijk veilig aangekomen begon ik maandag met de grote schoonmaak, maakte de bedden op voor de gasten en deed wat wasjes. Halverwege de dag hoorde ik nog steeds water stromen terwijl de wasmachine al klaar was. Oh nee he? Ja dus. Kleine inspectie door het huis. Nee nergens lekt het. Oef! Maar waar komt het dan vandaan? Even in de kelder kijken. Oh neeeee een zwembad. De drukverdeler was geknapt. Zucht kon er ook nog wel bij. Aangezien het al namiddag was en de volgende dag 14 juilliet (feestdag) heb ik maar de hulp ingeroepen van mijn lokale tante. Die deed een belletje en en uur later stond de loodgieter op de stoep. Het kapotte onderdeel werd met wat moeite eraf gehaald en een nieuwe erop gezet. En dat is dan 185 euro. Merci. Pff de vakantie is nog niet eens begonnen en de rekeningen lopen al op. 
Dode sprinkhaan op tafel als decoratie

Maar de zon schijnt, logeetjes zijn aangekomen, eten staat klaar en we genieten in de tuin van het setje welke ik uit NL heb meegenomen. Kadootje van ouders van Clara. Dagelijks daaraan ontbijten en avondeten, top! Tussendoor hangen we in de hangmatten en doen wat uitstapjes.  Toch is nog niet alle pech voorbij. Er blijkt een wespennest te zitten in de grond bij de notenboom. Op inspectie (in een enkellange rok) resulteerde in een wespenprik op mijn knie. Hoera een allergische reactie. 5 dagen dikke knie en veel jeuk  (en stiekem ook wel pijn). En aangezien een ezel zich niet 2 maal stoot ben ik dag erna geprikt in mijn enkel (hoera ook weer een allergische reactie) en daags voor mijn verjaardag in mijn hand. Driemaal scheepsrecht dus. Dat laatste leverde nogal wat gelach op want mijn hand zwol op als een plastic handschoen die gevuld was met water. Het zag er niet uit. Gelukkig herinnert je lichaam achteraf geen pijn en gaat alles vanzelf wel weer over.
De "sorry" taart
Tussendoor besloot ik toch om even een kastje in witte lak te zetten. Maar ook dat pakte anders uit. Netjes gewerkt, alles schoongemaakt en weer opgeruimd. Kastje aan de kant gezet en ik wil de verfblik opruimen. Oeps ineens ligt de hele inhoud over de houten vloer. Ach waarom niet, kan er ook wel weer bij? Maar na uurtje schoonmaken, 1 liter terpentine en onwijs veel keukenpapier is het weer schoon. Met wat begeleidend gevloek dat helaas wel. Ook hier werken de zen-gedachtes goed en kan ik het makkelijk loslaten. Toch leuk...


Lavendel gesnoeid maar genoeg voor de bijen
Mijn logeetjes  schijnen zich wel te vermaken. Oma Adrie ligt dagelijks in de hangmat te lezen. Geloof me op die leeftijd wil ik ook nog zo vlotjes erin en eruit kunnen als zij. Marielle rommelt wat aan, doet steeds boodschappen en verzint allerlei uitstapjes. Er komen nog buren langs op doorreis. De meiden veranderen de hele dag door van outfit en hangen wat rond met jongens uit het dorp. De fameuze Tommy en zijn sidekick (voor de vertaling) Louis. De laatste krijgt daags voor mijn vertrek van de meiden een zelf gebakken cake met de text "sorry....." Maar dat is hun verhaal. Verbazing alom bij Marielle (en mij ook) dat mijn keuken en de gebruikte spullen schoon en netjes achter zijn gelaten. Het kan dus!
Vuurtje ondanks extreme droogte

Mijn verjaardag werd ook nog gevierd. De dag ervoor waren we in Arbois waar we even gingen kijken naar een tentoonstelling van een lithograaf. Van alle dames kreeg ik daar mijn cadeau van. Een bomenlandschap van de omgeving. Nu bij de Amsterdamse lijstenmaker om te worden ingelijst. s Ochtends was de tuin versierd met ballonnen, mijn stoel ook, hadden de meiden een speurtocht gemaakt voor mij om de cadeautjes te vinden in de tuin en was een "baguette" versierd met 45 kaarsjes. Wat een feestje! s Avonds werd het afgesloten met een etentje in "Le Grand Jardin" in Baume les Messieurs. 

Een fijne vakantie in eigen huis. Er staat genoeg op mijn to-do lijst nog. Helaas is de Pater Familias 100% tegen elke actie maar een compromis moet te bereiken zijn. Een badkamer zou toch wel prettig zijn als die functioneel en werkzaam is...

Nu opladen voor de 2de sessie in Augustus. Ben benieuwd wie aanschuiven! 






maandag 25 mei 2015

Openen van het huis 2015

Een stuk later dan gepland omdat er op het werk steeds iets "belangrijks" was wat uiteindelijk totaal niet belangrijk was.

Het weer was bij aankomst niet helemaal geweldig. Nog erger was het dat zodra mijn fijne matties aankwamen de volgende dag het weer gewoon regenachtig en bewolkt werd. Maar de zon brak gelukkig af en toe goed door en dan was het gelijk weer prachtig.
Bio wijngaarden van Passenans

Het was de eerste reis naar het huis in de "nieuwe" auto. Oh oh! Voor vertrek ging het al mis en de rest van de vakantie werd Murphy's Law. Eerst bleken mijn nummerborden te zijn verdwenen. Aangifte en nieuwe laten maken. Alles paste er zeker in en dat was inclusief een nieuw 2 persoonsbed en matras. Maar laat deze autowonder nou weer eens kapot gaan bij aankomst na paar dagen. Het is toch wat met deze vervangende auto, nadat de garage in december mijn auto total loss reed. Het is al het 2de mankement aan de motor. Na door de buitenland-hulp-auto te zijn geholpen, Goddank dat ik bij het verzekeren van deze auto dat erbij heb genomen, werd de auto opgehaald door een lokale garage. Dezelfde dag dat mijn matties afreizend naar huis. Ach paar daagjes zonder auto moest ik toch wel kunnen. Helaas bleek de auto dusdanig stuk te zijn dat hij op transport naar Nederland ging. Ik had namelijk nog garantie dus wordt hij binnenkort hier gemaakt. Oef!
Ophangrekje in de opgeknapte kamer
Uit verzamelde kurken en restantje hout van de trap een nieuwe rekje

Het meegenomen bed en matras zette ik de eerste dag in mijn eentje in elkaar. Ook al zegt IKEA het beter samen te doen. De kamer knapt er eorm van op en heb nog allerlei kleine dingen geklust. Bezoek is blij!
Niet zelf doen, tuurlijk wel al duurt het iets langer.

Tada zelf in elkaar gezet IKEA bedje

In de tijd dat ik alleen zat daar was het weer prachtig, elke dag korte broek aan en klooien in de overwoekerde tuin. De fruitbomen voorzien van worteldoek om niet meer overwoekerd te geraken met onkruid. Tevens paadjes schoongemaakt en bekleed met oude dakpannen die al jaren in de voortuin opgestapeld lagen. Ik ben nu eindelijk zover dat ik "helemaal klaar ben" met de achtertuin. Wat niet wil zeggen dat het af is maar dat ik besef dat ik het alleen nooit ga redden en ook niet meer wil. De tuinmannen mogen van mij aan de slag en een terras gaan bouwen en met machines de rest wortelvrij te maken. Helaas hadden ze het nu te druk en hebben we afgesproken om in juni verder te plannen.

Mijn matties breken het nogal vreemde trappenhuis af in de schuur en maken plankjes in de keuken. Verder genieten we van lekker eten en lekkere wijntjes tezamen.
Eerste avondmaal
Plankjes in de nieuwe keuken met glaswerk van Catherine
lekker buiten eten en genieten van mooie wijnen
 Mijn lieve vrienden die al jaren altijd voor mij klaar staan en al heel wat up en downs hebben meegemaakt komen voor het eerst in jaren op bezoek om me te redden. Anders moest ik met de trein terug. Met Tomas ga ik de badkamer inspecteren en die zal (als architect) een mooi plan maken voor nieuwe douche, toilet, wasbak en een was-gedeelte. Kijk er nu al naar uit. Liba gaat zich verdiepen in de mogelijkheden van de tuin qua planten. Zij heeft duidelijk groenere vingers dan ik.
Doorgangpaadje van dakpannen bij muntperkje

De tuin, ooh arghhh!!!!
Fijn nieuws is dat de oude pastorie omgebouwd wordt tot een bakkerij. Deze zal dan in september opengaan. Ik kan niet anders zeggen dat ik daar wel heel blij mee ben. Brood letterlijk om de hoek.
Pastorie wordt bakkerij