Zomervakantie (deel 2)

Ze zijn aangekomen!

Deze zomer mocht ik toch wat vaker richting Frankrijk. Dat dat niet altijd vlekkeloos ging is nu wel duidelijk. Hoe vaak kun je toch pech hebben met een auto. Maar elke keer als ik dan aangekomen ben is het zo weer vergeten. Gelukkig hadden mijn twee (ex) collegaatjes een betere trip. Heerlijk toch met de cabrio naar Frankrijk te mogen afdalen. Deze vakantie is met hen de afsluiting van onze tijd samen bij onze gemeenschappelijke werkgever. Zij gaan hun pad vervolgen elders en ik ga binnenkort weer terug.

Na het kappen van hout is het tijd voor een drankje

Bij aankomst was de pater familias een kick ass groot vuur aan het stoken. De hitte was op meters afstand te voelen. Vuurtjes worden soort van getolereerd maar met de intense droogte die er al weken heerste en de spanwijdte van dit vuur was het toch niet echt de beste keuze die gemaakt kon worden. Maar vuur is altijd wel een leuke bezigheid en ik moet zeggen ik heb me er ook "schuldig" aan gemaakt tijdens mijn verblijf. Elk verblijf werken we aan de nodige napretvuurtjes samen met onze gasten. Zeker als dit onder genot gaat van een drankje. Al moet ik zeggen, voor mijn verdediging, dat het voor mijn vuurtjes onwijs hard had geregend en ik toch het snoeiafval met beleid van de beide tuinen moest verwerken. Tsja logisch toch? 

inschrijven voor het kanovaren

In de eerste week kreeg ik bezoek van mijn buddies die als het zo uitkomt gewoon heerlijk komen aanschuiven. En heel gezellig twee van mijn oud collegaatjes. Na jaren op het werk verteld te hebben van mijn "Franse beslommeringen" kwamen ze nu voor ze beide weer aan de slag gaan logeren. Een week van chilled rondhangen , uitstapjes maken en voor mij nieuwe dingen doen in de omgeving. Met de MG cabrio, altijd leuk. Zo hebben we een middag in de rivier kano gevaren en gezwommen. Dat is zeker voor herhaling vatbaar!

Met Irene en Charlotte de heg bijwerken

De logeerweek werd afgesloten met onze deelname aan het jaarlijkse "Jeu de Petanque" concours die in ons dorp altijd op de 15 augustus word gehouden. Dit jaar was de 60ste keer en dat moest monumentaal worden. Ze hadden teams uit het buitenland aangetrokken; de wereldkampioen Tunesië en de voormalige uit Madagaskar. Het systeem was ook aangepast en elke team zou 5 wedstrijden spelen tot 13 punten of niet langer dan 1 uur. De avond zou dan worden afgesloten met de kwart finales en de volgende dag waren de halve en de finale zelf. Theoretisch klonk het prachtig. Helaas bleek het computer systeem totaal te falen en was er geen back-up plan. op het moment dat we allang op de velden moesten staan werd er besloten om handmatig alle teams in te delen en dan maar telefonisch alles heen en weer van de velden door te geven. Complete chaos. Op zulke momenten schaam je je als "toerist" toch echt voor de Franse mensen. Vele deelnemers gingen zo te keer tegen die arme vrijwilligers, die zo hun best deden om het allemaal nog te regelen. Echt schaamteloos!

de 2 Triplettes Hollandais wachten op onze beurt

Maar de beide "triplettes Hollandais" hebben zich wel uitermate goed vermaakt. We mochten spelen en werden veelal finaal ingemaakt. Al moet ik zeggen dat het ene team toch echt 2 x heeft gewonnen (hun tegenstanders kwamen niet meer opdagen). Tussendoor dronken we met iedereen wijntjes en werd de taalbarrière steeds kleiner. De volgende dag moest de gasten allemaal weer naar Nederland en kon ik beginnen met de wasjes en het kijken naar de finale. Oh oh oh wat was het spannend. In de kwart finale werden de Tunesiërs verslagen. Die waren niet echt blij en vertrokken dan ook niet veel later richting het zuiden. De 2 halve finales werden gespeeld naast mijn huis zodat ik vanaf de veranda goed zich had op de velden. De finale zelf werd uiteindelijk tussen Madagaskar en een team geleid door Serge Simon. Deze is opgegroeid hier in het dorp en traint sinds een jaar de lokale jeugd in de geheimen van Petanque. Laat hij nou met zijn team gewoon winnen. Wat een feestje wat een vreugde.  Mooie afronding van een mooie week.

 

Een van de eendjes van mijn franse (achter)nicht

In die week vloeide de wijnen ook rijkelijk. Maar dat moet toch ook wel. De tweede week was om echt nu bij te komen en met familie door te brengen. Afgelopen half jaar is best zwaar geweest voor zowel mij als de rest en een beetje "oplaadtijd voor onszelf" hadden we echt nodig. 

De zomer is voorbij, de 3x2 weken verblijf ook. Het huis heeft dit jaar ondanks mijn vele aanwezigheid weinig aandacht gehad voor opknapbeurtjes. Een deurtje hier en daar geverfd, wat schoongemaakt, wat opgehangen maar meer niet. 2015 was niet het jaar tot nu toe om klusprojecten te doen. Soms moet je even stoppen, rondkijken, opladen en nadenken. Volgend jaar zal de tuin gedaan worden. Het onkruid, de bramen, het zevenblad mogen nog even genieten en dan is het hopelijk klaar. Een kwart van de tuin zal dan een terras worden en vanuit daar pakken we de rest wel aan. Stapje voor stapje, net als ikzelf.

Wijngaarden van Passenans

Op naar de herfst, naar de notenoogst, naar het stoken van de MACVIN en naar het zitten bij de kachel met een boek. Ik zie alweer uit naar de volgende reis.....

Zo mooi is nu de Jura toch...

En ik kan nog nagenieten van de zomer met mijn nu ingelijste verjaardagscadeau van mijn gasten van de maand juli. Deze hangt nu bij mij in de woonkamer in Amsterdam.

Cabrio en de koeien van Bernard

 

"En famille" in de tuin onder de notenboom