Wat gebeurt er toch in Frankrijk, het is zo stil....

Het is al bijna eind 2017 en het was erg stil op de blogspot. Maar het was in de tussentijd mega druk in Maison Les Filles Tresy. Maar was is er dan allemaal gebeurt?

In 2015 werd ik ziek en het heeft even geduurd voor ik alles wat gaande was kon afronden, afstoten en afsluiten. Maar daardoor kreeg ik ineens veel tijd om me het het concept Maison Les Filles Tresy bezig te houden. Beetje noodgedwongen maar linksom of rechtsom het komt altijd wel ergens uit. Zo ook nu.

In 2016 vertrok ik af en aan naar Frankrijk om de verbouwingen die we reeds waren begonnen in goede banen te leiden om in juni dan voor een sabbatical paar maanden naar Passenans te kunnen gaan. Het doel was voornamelijk daar uit te rusten maar op zijn Elias is dat dan het laatste wat gebeurt. Voor ik het wist zat ik vol in de verbouwing!

woonkamer tijdens een Table d'Hotes

Het begon met de woonkamer. Behang eraf en alles tegen schimmel behandelen. Ja dan ook maar de deuren en al het houtwerk weer netjes verven. De Pater Familias wilde dat de kachels eruit gingen dus werden die gesloopt en afgevoerd. Ineens was het een wereld van verschil. Laten we dan nog meer houtwerk schuren, lakken en mooi maken. En zo werd stapje voor stapje alle het oude afbladerende en vergeelde verf verwijderd en het hout gerepareerd, het hang en sluitwerk in ere hersteld. Bezoek kwam af en aan en werd het ook meer en meer duidelijk dat de logeerkamers  een grote opfrisbeurt nodig hadden. Zo gezegd zo gedaan. Met allerlei spullen in de loop der tijd verzameld, gerepareerd werd alles opnieuw ingericht. Bedden voorzien van nieuwe matrassen en beddengoed.

 

Slaapkamer Chambre de la tante Camille

Maar dan is het ook wel fijn dat er tenminste 1 goed werkzame badkamer komt.  Er was een douche, er was een toilet en er was een wastafel. Dus wat was nou het probleem. De Pater Familias zag er geen heil in.  Maar ik kon mijn gasten echt niet meer in deze stinkende badkamer zich laten wassen. Dus begon ik met beetje voorzichtig te kijken wat nodig was. Helaas was repareren echt geen optie. De leidingen was een en al plak en knipwerk van koper, de afvoeren lekten op alle aansluitingen. De douche rotte letterlijk door de vloer. Uiteindelijk de moed bijeengeraapt en de boel helemaal afgebroken. Letterlijk! Alles eruit, alles wat kapot was naar de dechetterie en alles wat bruikbaar was opgeslagen. De muur eruit en alles opgebouwd naar 2 aparte delen ; badkamer en toiletruimte. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost maar met hulp van de loodgieter en de electricien en tegelzetter kwam het dan na weken af. Alles werkt naar behoren (nou bijna alles). Zoveel mogelijk zaken uit het huis gerecycled, opgeknapt en weer hergebruikt. 

Badkamer beneden met Vogeltjes

Oude electra uit begin jaren 30 of zelfs eerder.

Om de boel warm te houden in het huis sloot ik daar een mooie Jotul F3 aan op de oude schoorsteen in afwachting hoe het nou met de rest van de verwarming aan te pakken. De energie-vretende draagbare elektrische kachels wilde ik onder geen beding gebruiken. Dus liep ik in huis met fleece, muts en sjaal. Had een heerlijk warm bed met 2 kruiken waar ik wel met muts en warme sokken ging slapen. s Ochtends eruit werd steeds lastiger en moeilijker.  De sabbatical was voorbij, mijn baan rondde ik daarna af en ik ging op zoek naar werk. Gedeprimeerd kwam ik de winter door om uiteindelijk in maar te besluiten dat ik dit helemaal niet wilde. Ik was zat van de standaard ongemotiveerde afwijzingen die als een soort van automatische reply in mijn mailbox belandde. Waarom deed ik dit? Ik besloot terug te gaan naar het Franse. Daar onder mijn notenboom besloot ik met de rest van mijn spaargeld zoveel mogelijk nog aan te pakken. Er kwam een nieuwe keuken, het electra uit 1900's werd vervangen door "au norme" en belangrijker veilig electra. De aantal keren dat ik mezelf onder stroom zette waren nu hopelijk voorgoed voorbij. 

Ik legde, ook hier weer met bloed, zweet en tranen de achtertuin aan met een moestuin. Dat laatste met de hulp van de Albert Heijn. Meerdere vriendinnen gaven mij ladingen van de kleine moestuintjes waarvan we de hele zomer goed hebben gesnoept. De tomaten bleven tot ver in November maar komen. De cavalo nero siert de tuin en is speelterrein voor de poes. Want ja ineens werd ik in september verrast met een verlaat extra verjaardagscadeau; een babypoesje. Wat moest ik daar nu mee? Maar we hebben een innige vriendschap vanaf dag 1 gesloten en poesbeest volgt me overal. Toch best leuk.

Courby Bouly Elias, le chat

De bovenverdieping werd in de zomer steeds meer gebruikt aangezien vrienden met kinderen kwamen. Hoe leuk was het dat ze in de oude antieke opgeknapte bedden  konden slapen. Want daar had ik overal nieuwe matrassen voor besteld. Onze eigen oude kinderkamer werd op verzoek van mijn zusje in geel geverfd. Maar voordat dat kon moest alle behang eraf. Er zat schimmel onder. Laag op laag werd eraf gekrabd. Het was een ware hel. Daarmee ook hetzelfde voor het plafond. De moed zonk me vele malen in de schoenen. Maar nu einde van de herfst is het meeste wel klaar. Ik kreeg gelukkig een weekend lang hulp van de "mannen'. Vriendin stuurde manlief en zwager om mij even te helpen. Aan hen de eer van de klus van het plafond.Alleen was me dat niet gelukt. Aan mij dan de taak om de trapgedeelte op te knappen. In 2016 had ik reeds de muren voor zover ik erbij kon behangen met renovatiebehang. Om het afbladeren te stoppen maar dit was niet de oplossing. Ik vond een prachtig behangetje waar ik gelijk van onder de indruk was. Ja dit was het! Dus in een week lukt het me alles te behangen, te verven en de oude etagieres weer te voorzien van planken. Persoonlijk vind ik het geweldig. Ook hier werden de donkerbruine deuren gewassen, geschuurd en weer in het wit gelakt. 

Nu kon toch ook niet de 2de badkamer achterblijven? Dus ook daar kwam een kleine metamorfose. De 1ste badkamer was voorzien van vogeltjes behang, maar wat moest er dan komen in de 2de. Uiteindelijk, ook weer per toeval vond ik behang met bamboe-print. Dit behoefte enige uitleg. De tuin waarop de badkamer uitkeek was tot dit jaar een ware jungle van sterk overwoekerend bamboe. Ooit eens geplant door de Pater Familias. Dat heb ik de afgelopen jaren weten terug te dringen. Mede door de stroom van klachten van de buren en de omgeving. Nu is het een mooie klein overzichtelijk bosje en probeer ik de uitloop in gareel te houden. Of dat gaat lukken is een ander verhaal. Het grapje is dan dat als "iemand" klaagt over het verwijderen van de bamboe die dan zijn hart kan ophalen in de badkamer. En het breekt een beetje dat saaie strakke witte (schone!) tegelwerk en sanitair. Het bad is vervangen (en bleek gelijk dag 1 al beschadigd), de toilet werd een makkelijk te onderhouden "hangsysteem" waar ook bij het uitpakken van de wc-pot deze flink beschadigd bleek te zijn. Maar alle euvels zijn verholpen en er kan weer heerlijk gedoucht en gebadderd worden. 

Woonkamer

De volgende klussen in de start blokken zijn het plaatsen van een op maat te maken Marquis en de houtkachel. Marquis: een glazen en metalen afdak over de beide voordeuren heen. Het regent tot nu toe steeds naar binnen en dan houden we het hopelijk een stuk droger. De Houtkachels zijn na veel moeite en het eindelijk vinden van iemand die zowaar naar me luistert en erachter komt dat mijn aanname correct is te plaatsen "au norme" zodat de verzekering dit accepteert en we veilig met certificaat kunnen stoken. Voorheen was op de schoorsteen een broodoven, een houtfornuis en 3 kacheltjes aangesloten dus ik was verbijsterd dat het niet mogelijk was meer dan 1 weer aan te sluiten. Uiteindelijk is er iemand die weet waar hij het over heeft,  die de oude bouw van deze huizen kent en (hopelijk?) ook een vakman is. De nieuwe Godin staat in de schuur te wachten. De Jotul brandt voorlopig nog even op de oude wijze door tot deze in het voorjaar voorzien zal worden van een "tubage". 

Keuken met kachel

Dan zijn de grote klussen klaar en is het tijd om te beginnen aan het openstellen van het huis aan gasten. Met veel liefde is er de laatste jaren gewerkt aan het huis. Zowel ik als het huis hebben samen een mooie weg afgelegd. Ontdekkingen van wat er verborgen zit achter vogelpoep, stof en viezigheid hebben we samen van de oude kapotte spullen weer een nieuwe bestemming kunnen geven elders. Zo ook met mij, ik ga straks gastvrouw worden in Maison Les Filles Tresy en zal met plezier jullie ontvangen en wegwijs maken in haar geschiedenis. Tot in 2018!