Tweede bezoek 2012

"Koninginnedag-weekend", een uitstekende tijd om zonder teveel vrij te nemen eens te gaan kijken hoe het er voorstaat met de werkzaamheden in Passenans. Ik haal Karen op in Deventer waar ik een nachtje logeer in een van de oudste panden in de stad. De volgende dag komen we aan in Passenans. En oeps? Nee de dakdekker is nog steeds niet begonnen, het begint nu wel een beetje erg vervelend te worden dus bellen we de goede man toch maar weer eens op. Misschien dat ze in Frankrijk een andere soort kalender bijhouden? De plechtige belofte volgt dat hij komt (nadat ik hem de volgende dag weer heb gebeld). Met een kopje koffie, vele malen excuus zijnerzijds en sceptisch gelach mijnerzijds is de belofte er dat hij maandag de stellingen gaat bouwen, woensdag het dak eraf haalt en dan donderdag begint met het opbouwen. Het is meer dan zeker dat het de 17de mei klaar zal zijn. We houden moed (wat kunnen we anders...)

Terence is de avond tevoren ook aangekomen samen met zijn model Janneke. Zij gaan het weekend, in en om het huis, foto's maken voor het project "Dinner for One". Janneke heeft wat ontberingen moeten doorstaan tussen de dode vliegen van de zolder en de vochtige kelders in een zomer- of galajurk. Maar het resultaat is vast prachtig! 

Karen en ik houden zich bezig met het appartementje. We schilderen de bovenste 2 schuine plafonds in zandkleur, de toilet in roze en behangen de buitenkant ervan met een printje uit de collectie van Eijffinger "Une Petit Bisou de Madame Pitou". Wat is er nou meer passender dan dat; een Hollands behangetje met Franse inspiratie. Voor ons beide was het de eerste keer met smartpapier en motieven. Op een schots en scheve muur die ook nog niet eens glad is, is het een uitdaging. Maar deze hebben we (vinden we vooral zelf!) goed volbracht! We zijn blij met het resultaat. De Franse familie komt de volgende dag ook langs en is vol bewondering(goed teken of beleefdheid?).

En natuurlijk kan een verblijf niet zonder een vuurtje en maken Karen en ik een kick-ass vuur onder het genot van een wijntje, broodje en Franse kaasjes. Het is goed vertoeven. In de nacht begint het zo mega te stormen dat ik toch in mijn "bennie-laarsjes" even de tuin inga om te kijken of het vuur niet weer aanwakkert, maar alles is onder controle. In de ochtend breekt het onweer en de storm pas goed los. Het regent in mijn appartement die precies op de wind staat tot naar binnen, de vuilnisbakken waaien over de weg en ik voel me geheel niet geroepen de auto in te stappen om brood te halen. Mijn gasten hebben nergens last van gehad en geloven me niet eens dat het zo stormde. Zo zie je maar weer wat een stevig huis het is.

Maandag komt de dakdekker, na weer een belletje mijnerzijds, dan eindelijk de stellage om het appartement opbouwen. Stap 1 is gezet! Nu maar hopen dat hij ook daadwerkelijk gaat beginnen. Ik ga even nog bij mijn tante langs die 81 is geworden met taartjes en chocolaatjes en eenmaal terug besluiten Karen en ik dat we naar huis gaan. We kunnen niets meer doen nu. 

Volgend bezoek met Hemelvaart en Pinksteren. Dan is het dak af (....), komt de meubelmaker de trap plaatsen en de balustrades en komt eindelijk het einde in zicht voor het eerste gedeelte van de verbouwing van het appartement. Volgende uitdaging het plannen/maken van een douche en keuken in de vochtige kelder.