De tuin: van bamboe jungle naar rust- en moestuin

tuinpaadje fruit en hortensia

Bij Maison Les Filles Tresy horen een aantal tuinen. Zo is er een ommuurde tuin achter het huis, een grote "prelle" aan de overkant van het huis met eeuwenoude walnootbomen en een aantal fruitbomen. En een klein tuintje bij de kleine Grange. Welke van het huis gescheiden is door een gedeelte van de "Salle des Fetes".  Onderhoud aan deze tuinen is er de laatste tientallen jaren nauwelijks geweest omdat het huis ons vakantie huis was. De achtertuin is al jaren een grote wildernis en ergernis. Elke keer als we kwamen dan waren we een paar dagen bezig om alles met de grond gelijk te maken.  Om dan na paar maanden afwezigheid weer tot over onze nek in de bramen, brandnetels en klimop te waden. Dus moest er grover geschut worden ingezet. In de afgelopen 7 jaar is het dan eindelijk gelukt om het onder controle te krijgen.

De bamboe van de Pater Familias is redelijk uitgedund en jaarlijks gaf ik bamboestokken cadeau aan de dames in het dorp voor hun moestuintjes en ander zaken. De bramen zijn er met wortels en al redelijk eruit gespit en zo ook de klimop.  

Er is kwam zelfs weer overzicht in de achtertuin, die eigenlijk uit vier vakken bestaat.

Kruidentuintje

Het vak linksvoor is deze zomer met behulp van een tuinman gerooid van de nog dieper gelegen wortels en door mij, met bloed zweet en tranen, weer voorzien van een looppaadje welke geheel was verdwenen. Nu mooi aangelegd met afvalbrokken van beton met eroverheen een laag schors. De zijkanten aangelegd met stenen die we in de tuin her en der terugvonden. Resultaat een gekneusde teen want in de hitte werken met slippers is niet echt ideaal als je zulke zware stenen verplaatst. Dan is er links bij de muur een rand gekomen waar ik allerlei kruiden heb geplant die weeldig nu bloeien en groeien. Zo is er genoeg munt, salie, rosemarijn voor in de keuken. Rechtsvoor woekerde de brandnetels die keer op keer, ondanks het eruit trekken, met de nodige blaren toch zelfs na 3 jaar afgedekt te zijn nog vol met zooi te zitten. Vruchtbare grond dus.... Maar ook de brandnetels zijn nu redelijk weg. Ik kwam zelfs zover om daar de eerste beginselen te maken van een moestuin. Hoe blij was deze stadse chick met haar eerste cherry tomato en radijsjes, peultjes en komkommers. Die dan bijna allemaal weer van de moestuintjes van de Albert Heijn kwamen, 138 stuks maar liefst! Ik heb de zomer en herfst erop overleefd. Aan de rechterkant van het vak kwam eenzelfde paadje van schors om de moestuin te scheiden van de fruitboompjes, de rode aalbessen, de frambozen en cassis. Heerlijk dagelijks een handje plukken in de ochtend en de avond. Mijn dagelijkse fruitdosis daarmee ook weer gehaald. 

terras achter met hangmat, daybed en terrassetjes

De achterste twee vakken zijn een wereld van verschil nu ook. Linksachter zijn de twee bomen redelijk gesnoeid en ingekort om een beetje licht te geven in de tuin maar daarmee ook wel weer inkijk. En is er een terras aangelegd door de tuinarchitect. Dat was een kadootje die ik mezelf heb gegeven omdat ik echt vond dat ik een mooi schoon plekje nodig had om elke dag even een momentje voor mezelf te hebben. Heerlijk! Een hangmat tussen beide bomen waar ik regelmatig een mini siesta kon houden, een grote tuinset om samen aan te eten en een extra klein setje voor 2 om even bij te kletsen en een drankje doen. Tussen de bamboe, bijna geheel in de grond en overwoekert, vonden we een oud stenen bankje terug die weer in ere is hersteld. De oude witte hortensia die al jaren nauwelijks licht had gezien en al helemaal niet tot bloei meer kwam door geheel te zijn overwoekerd van klimop was dankbaar. En besloot het hele jaar vollop te bloeien! Dan blijft er alleen het bamboebosje in het vak rechtsachter over die ongeveer met 80% is ingedamd. Graag bouw ik daar nog een leuke pergola terras maar dat mag nu even wachten. Bamboe tactiek is om elke dag een rondje te doen en elke scheut die opkomt eruit te halen als ze nog zacht zijn. Maar we zullen het nooit en te nimmer van dit soort bamboe winnen. De bodem is ondoorgrondelijk nu en bestaat uit een dikke laag van wortels. Mocht ik de moed eens vatten graaf ik een stuk af maar het zal nooit te verwijderen zijn meer. En dat hoeft ook niet, het mag best blijven maar dan wel binnen de perken. Letterlijk en figuurlijk. 

Radijsjes uit de tuin

De gemeente besloot om dit jaar de entree naar de salle de fetes op te knappen. Voorheen was dat onze fruitboomgaard maar is door de vorige eigenaar, mijn oud-oom, gedoneerd aan de kerk.  Om daarna voor 1 oude franc te zijn verkocht aan de gemeente. Die daar spontaan de boel heeft gekapt om een Salle des Fetes te bouwen achter en een tennisbaan waar de boomgaard was. Hierdoor is onze huis en kleine Grange met hun respectievelijke tuinen gescheiden door een nu vervallen tennisbaan. Momenteeel is het een speelplaats en parkeerplaats. Niet overbodig en best handig. Maar de 3 meter hoge oude metalen gaas-hekwerken waren in de loop der tijd geheel overwoekert door klimop en bramen. Aan mijn kant van het huis hield ik dat goed onder controle en haalde alles weg wat ik kon. Tussen mijn stenen muur en het hekwerk aan de zijde van de tennisbaan groeide het wel weeldig en bedekte daarmee ook het gedeelte hoger dan de muur om mij zo van die kant te behoeden van inkijk. Maar aan de Grange zijde was het niet te doen. Mede omdat ik ook geen toegang meer had naar de tuin. Hoe en wat is weer een ander verhaal. 

Kersen van onze oude fruitbomen voortuin

Door de "macon" werd alles in twee dagen in de bloedhitte verwijderd met grof geweld. Omdat de mannen ook voor mij meerdere malen klussen hadden gedaan en ik de mannen de hele dag van water en fris voorzag waren ze een en al behulpzaamheid om de boom die tegen de Grange groeide voor mij uit te graven en in stukken te zagen. Brandhout voor over 2 jaar. De wortels van de klimop langs het pad werden ook uitgegraven met de mini bulldozer en zo ook over meer dan een meter breedte langs het nieuwe te bouwen hekwerk de wortels van de bramenstruiken. Wat een verschil ineens. Het leek wel dag 7 uit de Bijbel : And then there was light. 

Nieuw hekwerk met poort

Na een officiële aanvraag, reeds enige tijd daarvoor te hebben ingediend bij de gemeente, werd mij toestemming verleend tot het hebben van een poort in het nieuwe te maken hekwerk. Zodat ik toegang kon hebben tot mijn tuin. Bij aanleg besloot de Burgemeester dat die dan moest komen tegen de Grange aan. Maar dat was zeker niet de bedoeling. Idioot gewoon! Ten eerste heb ik er dan niets aan want ik heb er geen zicht op vanaf mijn eigen tuin. Ten tweede is dat gelijk aan de speeltuin dus veel te verleidelijk voor de hangjongeren. Ten derde kan ik dan niet als het zover is de Grange van achter uitbouwen met een veranda. Dus moest er veel overlegd worden, allerlei raadsleden gebeld worden want hoe moest het nou. Het stond al getekend in de plannen. Maar who cares? Uiteindelijk bij gratie, vond de Burgemeester, mocht de poort dan maximaal 5 meter worden opgeschoven. De raadsleden die ik erover sprak snapten geen van allen de drukte die er om werd gemaakt. 

Al met al kan ik zeggen dat de beide tuinen er nu stukken beter uitzien. Het hele dorp geeft me complimenten dat het nu zo schoon uitziet.  En ik ben er ook erg blij mee.