donderdag 11 juli 2013

Een nieuwe voordeur en een vernieuwde trapleuning

Naast het maken van notenwijn/likeur werd de tijd in Passenans ook aan andere zaken besteed. Er moest hard worden gewerkt om de achtertuin een beetje begaanbaar te maken en het "muntperkje" weer vrij te maken. De kruidenhoek is Clara's project waar ze dan ook menig uurtje doorbrengt. Wat resulteerde in spinnenbeten, open geschaafde handen en de nodige spierpijn van het gebruik van een oude botte zeis. Maar ook in een mooi schoon perkje waar de muntthee s avonds weer van werd gezet. Heerlijk!
de eerste bloemen
 
De meubelmaker hield zich weer (voor franse begrippen) aan de afspraak. Hij kwam woensdag de samen ontworpen voordeur brengen ipv maandag en plaatste deze uiteindelijk donderdag. Vertraging kwam doordat er een verkeerd glas was geleverd voor het raam. Al met al een super mooie voordeur. De dorpsbewoners waren ook onder de indruk. Maar ja het verschil van de oude rotte deur zonder ruitjes, zonder slot is dan ook immens. Zelf heb ik de deur in de impregneerbeits gezet nadat Clara alles vakkundig had afgetapt. Voorwerk is belangrijker dan het werk zelf en tijdrovender. 
De nieuwe voordeur
Nu moeten we nog een goede oplossing vinden voor het regenwater wat afloopt op het trapje. Een afdakje in oude stijl zal al veel helpen en wat drainagegaten in de stenen trap zelf. Er moet dus nog aan geklust worden.

Ook kwamen de werkbladen voor de keuken samen met mijn auto aan op woensdag. Mijn arme "voiture" begaf het zaterdag op de snelweg. Gek genoeg de warmtewisselaar die net (volgens de dealer) 2 maanden geleden ook moest worden vervangen. Maar daar heb je vrienden voor. Ik kom met Clara meerijden en dan later met eigen wagentje weer terug. De keukenbladen waren bij de houthandel al een stukje ingekort. 3 meter bladen passen toch net niet in mijn voiture. Maar 95 cm ingekort voor de te maken zijkanten van de keuken moest het allemaal wel lukken. JA dus! Deze bladen werden aan alle zijden goed ingesmeerd met lijnolie, ook de onderkant dus en de kopse kanten. Dit om later in de vochtige ruimte het kromtrekken tegen te gaan. Hopelijk komt er toch voor het eind van dit jaar hieruit een prachtige keuken.

De elektricien komt langs om zijn zeer riante offerte te bespreken. Gelukkig valt er te onderhandelen en weten we samen een aantal dingen te schrappen zonder te kort te doen aan wat ik wilde hebben.

Van hem hoor ik ook dat de aannemer heeft geconstateerd dat er nog steeds vocht ergens vandaan komt en dat dit al is besproken met de gemeente. Blijkbaar komt het van buiten. Hij zal me nog op de hoogte stellen van wat er moet gebeuren. Oh? Nou ik heb hem niet mogen zien, maar dat kan een volgende keer wel weer. Blijft Frankrijk, haasten spoed is zelden goed (haha yeah right.
vogelkooitje


De overige werkzaamheden bestonden uit het plaatsen van stekkerdozen ter vervanging van het prutswerk wat er was en het afdichten van de grote gaten in de muur hiervoor. 
Stekkerdoos met achterwandje wegens een te groot gat


Ook werden er (eindelijk!) gipsplaten tegen het laatste stukje plafond geplaatst met gevaar voor eigen leven (niet het mijne maar van Ad). 
de laatste gipsplaten bevestigd
En werd er een beetje gespeeld met de inrichting. Een hertje geschoten door de broer van mijn opa in 1949 werd schoongemaakt en opgehangen, een vogelkooitje die bijna van ellende uit elkaar viel voorzien van vogeltjes en wat ik elk huis in de streek hangt een opgepoetste Jezus aan het kruis. Die braaf in een roze nisje een statement mag maken.
 
Het hertje geschoten in 1949

Maar het meest dankbare klusje was toch het alsnog herstellen van het hekwerk langs de trap. Na veel gedub en aarzeling had ik toch de knoop doorgehakt om het te laten vervangen. Maar met hulp van Clara's vriend is deze beslissing gesneuveld (gelukkig maar want het geeft een stuk meer rust in Casa Elias). Met paar plankje en wat pur werd en een bekisting gemaakt. De verroeste pootjes werden na een grondige schoonmaakbeurt en een mooi laagje hammerite met wat grote metalen pinnen vastgezet en in beton gegoten. Voila het hek kan er weer een tijdje tegenaan. Het ziet er in ieder geval een stuk beter uit nu en houdt ook een stuk beter. 
Bekisting voor het vastzetten van de pootjes


het resultaat na een dagje drogen

1 opmerking: